درگذشت بازیگر مشهور فرانسوی ژان پل بلموندو

ژان پل بلموندو بازیگر ستاره موج نو سینمای فرانسه در سن ۸۸ سالگی در خانه‌ی خود در شهر پاریس درگذشت. بلموندو برای بازی درخشان خود در فیلم “از نفس افتاده” به کارگردانی ژان-لوک گودار شهرت دارد.

همچون هامفری بوگارت، مارلون براندو و جیمز دین، بلموندو شهرت خود را با بازی در نقش شخصیت‌های خشن‌، غیر احساسی و حتی ضد اجتماعی که از جامعه بورژوایی کنار گذاشته شده بودند به دست آورد. وی بعدها به عنوان یکی از ستارگان برجسته سینمای فرانسه در نقش‌هایی تسخیر کننده ظاهر شد.

همانند بوگارت، بلموندو چهره‌ای تند و گاه خشمناک را روی پرده نقره‌ای سینما به تصویر کشید، وی نقطه‌ای واقع‌بینانه در برابر ستاره خوش تیپ‌‌ فیلم‌های عاشقانه مانند دین بود که ​​یکی از بزرگترین چهره‌های فرهنگ پاپ در عصر خود شناخته می‌شد و مانند براندو او اغلب فارغ از حس خودخواهی و خودبزرگ بینی بود که در بین بعضی از فیلمسازان آن دوره وجود داشت.

بلموندو در سن ۲۸ سالگی در فیلم ” از نفس افتاده” به کارگردانی گودار ۲۶ ساله ظاهر شد. این فیلم بر اساس ایده‌ای از فرانسوا تروفو ، یکی دیگر از چهره‌های نمادین موج نو فرانسه ساخته شد و فیلمبرداری آن در پاریس بدون فیلمنامه آغاز شد. گودار برای ساخت این فیلم از یک دوربین دستی استفاده کرد مگر در صحنه های خیابانی، زمانی که گاهی اوقات مجبور می‌شد دوربین را روی ویلچری که قرض گرفته بود سوار کند  و اجازه می‌داد همه بازیگران بداهه پردازی کنند. حاصل کار، فیلمی خشن و بد شکل شد، اما این فیلم دارای چنان حس صداقت و راست نمایی بود که نگاه بسیاری از تماشاگران را به خود جذب کرد و بسیاری از منتقدان نمی‌دانستند که چه برداشتی باید از آن داشته باشند.

بسیاری از منتقدان شخصیت ضد قهرمان اخلاقی بلموندو را بیش از حد قوی توصیف کردند. اما دیگر منتقدین در این نقش یک حقیقت راستین و تهوری بن‌مایه را دیدند که با بسیاری از شخصیت‌هایی که در فیلم‌های هالیوودی آن زمان دیده می‌شد در تضاد بود.

بلموندو بعد از فیلم ” از نفس افتاده” در عناوین معروف دیگری از کارگردانان موج نو فرانسه ظاهر شد و خیلی زود به عنوان چهره اصلی این جنبش سینمایی شناخته شد هرچند در سالهای بعد به مصاحبه‌ کنندگان گفت که برخی از بلندپروازانه‌ترین آثاری که وی در آنها به ایفای نقش پرداخته بود، او را خسته کرده بودند.

زمانی که وی نقش یک کارگر کارخانه فولاد را در فیلم “هفت روز، هفت شب” (۱۹۶۰) به کارگردانی پیتر بروکس  ایفا کرد، در مصاحبه‌ی خود گفت که فیلمنامه که بر اساس رمانی از نویسنده فرانسوی مارگاریت دوراس نوشته شده، برای سلیقه او بیش از حد روشنفکرانه است. بلموندو غالباً در مورد کار با کارگردانانی چون بروکس، آلن رنه و میکل‌آنجلو آنتونیونی همیشه حسی دوگانه داشت.

از نقش‌آفرینی‌های دیگر بلموندو می‌توان به بازی در فیلم‌های “تور دو نفره” (۱۹۵۹)، “لئون مورن ، کشیش” (۱۹۶۲) و فیلم “دو زن” به کارگردانی ویتوریو دسیکا (۱۹۶۱) و با بازی سوفیا لورن اشاره کرد. در اواسط دهه ۶۰ ، نقش‌های ضد قهرمانی بلموندو کمی کلیشه‌ای شدند با اینحال فیلم “مردی از ریو” به کارگردانی فیلپ دی نقطه‌ی عطفی در کارنامه وی به حساب می‌آید فیلمی جاسوسی و ماجراجویانه که به اندازه آثار قبلیش مورد تحسین منتقدان واقع نشد اما نظر بسیاری از تماشاگران را به خود جلب نمود، به گفته‌ی بلموندو این فیلم همیشه یکی از آثار مورد علاقه‌ی وی بوده است.

منبع: nytimes