برنامه تجدید دیدار بازیگران هری پاتر روز گذشته منتشر شد که یکی از شوکه‌آورترین لحظات آن، کناره‌گیری احتمالی اما واتسون از بازی در فیلم‌ها بود. تصور فیلم‌های هری پاتر بدون اجرای ماندگار اما واتسون در نقش هرماینی تقریباً غیرممکن است، اما عوامل ساخت شاید مجبور می‌شدند که بازیگر دیگری را برای نیمه‌ی آخر سری فیلم‌ها انتخاب کنند چرا که او به فکر کناره‌گیری بود.
واتسون و همبازی‌هایش در برنامه ویژه HBO Max تحت عنوان Harry Potter: Return to Hogwarts در مورد نگرانی‌ها و اضطراب او درباره نقش هرماینی صحبت کردند. برنامه‌ای که اکثر بازیگران و کارگردان‌ها و عوامل ساخت برای جشن گرفتن بیستمین سالگرد سری فیلم‌ها کنار هم جمع شده بودند.
دیوید ییتس، کارگردان قسمت پنجم «هری پاتر و محفل ققنوس» در مقدمه‌ی بخش مربوط به اما واتسون گفت:
زمانی که کار را شروع کردم، چیزی که [تهیه کننده] و استودیو در موردش با من صحبت کردند، این بود که اِما واتسون هنوز مطمئن نیست دلش بخواهد به این نقش برگردد و در یک فیلم دیگر از هری پاتر بازی کند یا نه.
تام فلتون، همبازی او در نقش دراکو مالفوی گفت:
مردم مسلماً فراموش کردند که اِما چه کاری را بر عهده گرفت و با چه ظرافتی این کار را انجام داد. دن [رادکلیف] و روپرت [گرینت]، آن‌ها یکدیگر را داشتند. من دوستانم را داشتم، در حالی که اِما نه تنها از ما جوان‌تر بود، بلکه تنها بود.
واتسون گفت:
من یک دفترچه خاطرات از اون دوران پیدا کردم که وقتی دیدمش، به فکر فرو رفتم. می‌تونستم ببینم که گاهی اوقات تنها بودم. فکر می‌کنم ترسیده بودم. نمی‌دانم این احساس به تو هم دست داد که انگار به یک نقطه اوج برسی و با خودت بگویی “این دیگه برای همیشه باقی می‌مونه”.
روپرت گرینت در ادامه حرف‌های واتسون گفت:
می‌توانم بگویم که احساسات مشابهی با اِما داشتم. یک جورایی به این موضوع فکر می‌کردم که اگر یک روز بگویم دیگر ادامه نمی‌دهم، زندگی چگونه خواهد بود، ولی هیچوقت درباره‌ی آن صحبت نکردیم. حدس می‌زنم که ما هر کدام به یک نحوی و با شیوه‌ی خودمان از آن وضعیت عبور می‌کردیم. یک جورایی در لحظه زندگی می‌کردیم. در آن زمان، واقعاً به ذهنمان خطور نکرده بود که همه ما به نوعی احساسات مشابهی داریم.
دنیل رادکلیف گفت:
ما هیچوقت درباره‌ی این موضوع با یکدیگر صحبت نکردیم، چرا که همه ما بچه بودیم. به عنوان یک پسر ۱۴ ساله، هیچوقت سراغ یک پسر ۱۴ ساله دیگر نمی‌رفتم و بگویم: “هی، حالت چطور است؟ همه چیز خوب پیش میره؟”
اما واتسون در انتهای این بخش بیان کرد:
شهرت در نهایت به نحو بزرگی تاثیر خودش را گذاشت، هیچکس لازم نبود من را متقاعد کند تا انتها به نقش خودم ادامه بدهم. هواداران از صمیم قلب می‌خواستند که ما موفق شویم و ما همگی از صمیم قلب یکدیگر را حمایت می‌کردیم. دیگر از این بهتر چه میشد؟
منبع
